Po trzech upojnych świąteczno-noworocznych tygodniach w Polsce jestem z powrotem w Turcji. Znów w ciągu kilku godzin przeskoczyłam w kompletnie odmienną rzeczywistość. Z rozświetlonego, zatłoczonego, pełnego szarych chałd śniegu i fajnie ubranych dziewczyn Poznania wpadłam w równie dobrze znany spokojny, niemalże emerycki, łagodnie ciepły klimat zimowej Alanyi. Formą pośrednią, taką poczekalnią jest lotnisko w Berlinie, gdzie mieszają się Turcy i Polacy, gadający głośno i do woli w swoim języku, a gdzie jak zwykle mam problem z zauważeniem Niemców :) Zawsze przeżywam to samo zaskoczenie, że muszę na raz-dwa przestawić się z jednego języka na drugi, że nagle zamiast polskiego razowego chleba i wielkiego kubasa herbaty z torebki z cytryną mam chrupiący turecki ekmek i maleńką szklaneczkę cayu. Tak samo pyszne, ale każde w inny sposób. To taki dziwny symbol przejścia z domu A do domu B. Robiąc ostatnio (wreszcie!) noworoczne porządki w komputerze czytałam jeszcze raz maile, które piszą do mnie czytelnicy tego bloga – za wszystkie dziękuję. Jeśli nie odpowiedziałam w sezonie letnim, możliwe, że przeoczyłam i za to przepraszam. Wierzcie mi, że przynajmniej się staram :) W każdym razie zauważyłam, że stosunkowo dużo pytań dotyczy podróżowania do Turcji, połączeń lotniczych, noclegów, komunikacji. Często nawet w rozmowach „na żywo” spotykam się z opinią: „Och, ale masz fajnie, móc tak po Turcji jeździć”. Po pierwsze: nie jeżdżę wcale aż tak dużo (ale planuję to zmienić :)) Po drugie: Turcja krajem do podróżowania wdzięcznym jest i zamierzam to udowodnić niniejszą notką. Po trzecie: wcale do tego nie potrzeba być bogaczem Po czwarte: ani też biegle znać język 1. Jak dolecieć Wbrew pozorom lot do Turcji może zamknąć się w niedużej kwocie. Najtańsze loty mają w ofercie przewoźnicy tureccy lub niemiecko-tureccy, np. Condor, Sun Express, Sky Airlines czy Pegasus. Nierzadko pojedyncze miejsca w dobrych cenach sprzedaje TUIfly czy Oger (niemieckie biura podróży). Ceny oscylują w granicach 70-80 euro, czasem nawet poniżej 50 euro. Warto więc śledzić ich strony internetowe, lub korzystać w wyszukiwarek, np. świetnej . Do Niemiec z kolei można dolecieć tanimi liniami z Polski. Alternatywą, którą kiedyś z powodzeniem wypróbowałam, było połączenie przez Wielką Brytanię, także korzystając z tanich linii lotniczych. Z lotnisk londyńskich (i nie tylko) lata do Turcji nierzadko w szokująco niskich cenach Easy Jet czy Fly Thomas Cook. Ostatnią lubianą przeze mnie opcją – ale w tym celu trzeba naprawdę kochać grzebać w wyszukiwarkach połączeń – jest wybranie oryginalnego miejsca przesiadkowego. Czasami do Turcji z Polski najłatwiej i najtaniej dolecieć przez… Rzym, Barcelonę czy Oslo, przy okazji fundując sobie dzień zwiedzania :) Aha: warto zaznaczyć, że gros lotów do Antalyi z Niemiec czy Anglii to loty czarterowe. W związku z tym odpada nam problem z dodatkową opłatą za bagaż, jak ma to miejsce w przypadku zwykłych tanich linii. Co więcej, jeśli to linie tureckie, na pewno dostaniemy jakiś posiłek na pokładzie! W sezonie letnim sprawa wygląda inaczej, ale też trzeba mieć pewną czasową elastyczność lub/i po prostu… szczęście. Można dostać się bezpośrednio do Antalyi z wielu polskich miast samolotami czarterowymi, kupując bilet czasami bardzo tanio (300-400 zł w dwie strony). Warto regularnie sprawdzać strony polskich biur podróży, które wyprzedają ostatnie wolne miejsca, by móc szybko dokonać rezerwacji (także od razu, przed internet). 2. Jak się poruszać po Turcji Na tym blogu wielokrotnie robiłam reklamę tureckim firmom przewozowym. Autobusy to najlepszy środek lokomocji w całym kraju. Czysto, wygodnie, bezpiecznie i niedrogo. Rezerwację można założyć i opłacić przez internet. Z wielu dużych miast można się dostać do odległej o 600 km kolejnej metropolii niemalże co godzinę, także w nocy (co stanowi doskonały sposób zaoszczędzenia na noclegu :)) Na postojach czy dworcach można sobie zafundować posiłek i prysznic w dobrych warunkach. Oczywiście alternatywą jest autostop, którego oficjalnie Turcy nie popierają i uważają za niebezpieczny. W praktyce wielu z nich zatrzyma się i zabierze podróżnych, a potem wręcz ugości u siebie w domu, nie żądając za to nic w zamian… 3. Bezpieczeństwo Nie bójcie się podróżować po Turcji, nie warto. Zarówno ja, jak i wielu moich bardziej zaawansowanych podróżniczo znajomych wychwalało pod niebiosa gościnność i serdeczność mieszkańców. Trzeba, co oczywiste, zachowywać pewne zasady (jak wszędzie na świecie): odpowiedni skromny strój kiedy zwiedzamy wieś czy boczne uliczki jakiegoś dużego miasta, nie epatować sprzętem foto czy innymi „bajerami”, doszkolić się przed wyjazdem z obyczajów i tureckiej specyfiki. Idealnie by było nauczyć się paru tureckich podstawowych słów, aby zaskarbić sobie sympatię Turków. Dziewczyny podróżujące bez towarzystwa chłopaków powinny być dość wstrzemięźliwe w kontaktach z tubylcami… czasem naturalne dla nas zachowania mogą być przez nich inaczej zrozumiane. Pytając o drogę lepiej niekiedy zapytać kobietę niż mężczyznę. 4. Noclegi Hotele, pansiyony, aparty – to jedno. Trzeba się targować, bo często pierwsza propozycja ceny to takie próbowanie zagranicznego przeciwnika: czy się złapie :) Warto też oglądać pokoje przed wynajęciem. Nierzadko możemy wynająć pokój ze śniadaniem w cenie. Jeśli chcemy mieć gwarancję dobrych warunków, warto w każdym mieście uderzać od razu do Ogretmen Evi, czyli swojskiego Domu Nauczyciela. Lista domów nauczyciela jest dostępna w internecie. Ceny są bardzo różne, ale poziomem nigdy nie będziemy zawiedzeni. Warto jednak pamiętać, że pary mieszane niemałżeńskie mogą mieć problem z otrzymaniem tam pokoju :) Jest jeszcze inna, alternatywna opcja noclegu, czyli tak zwani Dobrzy Ludzie. Z tego miejsca chciałabym podziękować wszystkim osobom, u których nocowałam, oraz wszystkim tym, którzy mi nocleg proponowali, a mnie nie dane było skorzystać :) To genialne rozwiązanie nazywam nieoficjalnym Hospitality Clubem (polecam sprawdzić: portal dla podróżników i gospodarzy w jednym). Nierzadko nocowałam u kogoś całkowicie mi nieznanego, ale tylko poleconego przez wspólnych znajomych. Są to niekoniecznie Turcy, ale też Polacy, których jest w Turcji na rozmaitego rodzaju projektach, stażach i wymianach coraz więcej. Nie mówiąc już o mieszkającej tu Polonii, która także chętnie gości :) Warto zatem przed wyjazdem nawiązać kontakty czy popytać znajomych z internetu – paradoksalnie „w ciemno” zorganizowany nocleg może się okazać początkiem wieloletniej przyjaźni czy choćby pozytywnym wspomnieniem. 5. Pieniądze Podróżując po Turcji praktycznie nie mamy szans nie natknąć się na dziesiątki bankomatów. Nawet w małych miejscowościach. Dlatego nie trzeba zabierać ze sobą dużej gotówki, a tylko kartę. Kartami zresztą można też płacić w sklepach (nie pobierają prowizji). 6. Telefony Jeśli jesteśmy w Turcji na krótko, nie ma moim zdaniem sensu kupować karty SIM do telefonu. Z kolei pisanie sms a szczególnie dzwonienie z polskiej karty na tureckie numery jest dość drogie. Dlatego warto kupić sobie kartę telefoniczną i dzwonić z budek. Niesłychanie korzystną opcją jest również dzwonienie bezpośrednio z poczt – na polskie numery stacjonarne dzwoni się bardzo tanio (sprawdziłam sama), już nie mówiąc o tureckich. Jeśli planujemy podróżować dłużej, warto zaopatrzyć się jednak w turecką kartę SIM. Zanim zainstalujemy ją w naszym telefonie trzeba go zarejestrować – najlepiej więc całą zabawę przeprowadzić u operatora którejś sieci komórkowej, a nie w jakiejś ulicznej budce. Wtedy telefon będzie nam sprawnie działał, i nie zostanie zablokowany :) 7. Jedzenie Moje własne bolesne doświadczenia z podróży po Wschodzie Turcji dowodzą, że wbrew pozorom łatwiej się zatruć w pieknej restauracji niż byle barze na ulicy. Jeśli nie chcemy ryzykować uważajmy z mięsem, a jeśli już musimy, wybierzmy kurczaka. Warto jeść tam, gdzie widać duży ruch – stara prawda, i zawsze się sprawdza – w takich miejscach żywność będzie świeża. Poza tym polecam pić dużo ayranu i jeść pyszny turecki jogurt – zabezpieczy florę żołądka przed sensacjami. 8. Wnioski Warto się przełamać i nawet będąc na wakacjach w Antalyi „wyskoczyć” poza kurort na własną rękę. Oczywiście jeśli tylko nas ciągnie, jeśli mamy w sobie podróżniczą żyłkę. Trochę wysiłku trzeba w tą całą zabawę włożyć, ale uwierzcie – wrażenia będą niezapomniane. Zobaczymy też zupełnie inną Turcję i sami skonfrontujemy swoje wyobrażenia ze stereotypami, czy obrazami jakie serwują nam media i rozmaici „wszystkowiedzący”. Ja sama już przebieram nóżkami marząc o kolejnych wypadach w roku kalendarzowym 2011. Chciałabym wrócić na południowy-wschód, ale także pojechać nad Morze Czarne (Trabzon i nie tylko) czy na wschód (np. Van). A zatem… pomyślnych wiatrów, tanich połączeń i gościnnych ludzi na naszych drogach wszystkim i sobie życzę! :) Skylar Jestem Poznanianką, z wykształcenia kulturoznawcą. Chciałam mieszkać na Riwierze Francuskiej, zamieszkałam na Riwierze Tureckiej - w Alanyi. Bałam się mikrofonu - zostałam pilotką wycieczek. A blog, który 15 lat temu miał być tylko pamiętnikiem, stał się największą polską stroną o Turcji. Mam dwóch polsko-tureckich synków, bloguję, instagramuję, prowadzę kanał Youtube. Obalam mity o Turcji i ułatwiam wakacje w tym kraju! Zapraszam do lektury i obserwowania!

Podróżowanie to nie tylko odkrywanie nowych miejsc, ale również o możliwości utrzymania łączności z bliskimi i korzystania z cyfrowych udogodnień. Jednym z podstawowych narzędzi, które umożliwiają to, jest Internet. W dzisiejszym artykule przyjrzymy się, jak zorganizować tani Internet na kartę w Turcji podczas wakacji. Rozdział 1: Internet w Turcji – Ogólna Sytuacja Turcja

„Anuś, tylko nie patrz im w oczy” usłyszałam od mojej przyjaciółki, która lata temu wywiozła mnie po raz pierwszy do Turcji. Teraz myślę sobie, że zamiast martwić się o wyzywające i prowokujące spojrzenia, powinna lepiej powiedzieć: „Anuś, lepiej w ogóle tam nie lećmy”. Ale stało się! Poleciałyśmy. W oczy co prawda nie patrzyłam (no dobra, zerkałam), ale jako że podróże kształcą, teraz doskonale już wiem, czego w Turcji naprawdę robić nie wolno! Nie wychodź poza teren hotelu! Turcja od lat pozostaje liderem wśród wakacyjnych destynacji. Nic dziwnego! Świetne hotele z prywatnymi plażami, przepyszne jedzenie i gwarantowana pogoda. Skusiłeś się? Uważaj! Woda w morzu może okazać się o 2 stopnie chłodniejsza, niż zapewniał Cię specjalista ds. turystyki. To pyszne jedzenie może wyjść bokiem, kiedy zemścić postanowi się Faraon czy inny Sułtan. A pogoda? No spalisz się człowieku jak rak i tyle! Na co Ci to i po co? Tak, wiem – Polak mądry po szkodzie. A więc skoro już popełniłeś ten błąd i wylądowałeś na tureckiej ziemi, wystrzegaj się kolejnych. Przede wszystkim nie wychodź poza teren hotelu. Pod żadnym pozorem! Po coś chyba masz tę plastikową bransoletkę na swoim zgrabnym nadgarstku, prawda? Dzięki niej możesz jeść i pić do woli. Możesz też korzystać ze wszelkich aktywności. Mało tego – na wieczorną dyskotekę przy największych hitach Zenka Martyniuka też możesz iść! I pić. Za darmo. Kusi Cię zobaczyć co jest poza hotelem? Ogarnij się! A co tam może być ciekawego? Jedno na pewno – niebezpieczeństwo! Przecież to Turcja. Nie rozmawiaj z obcymi! Pamiętasz? Jak byłeś mały, rodzice zawsze powtarzali Ci: „…i pod żadnym pozorem nie rozmawiaj z obcymi”. Mieli rację. Rodzice zawsze ją mają. No prawie. Ale w tym przypadku naprawdę mieli. Jeśli jednak postąpiłeś wbrew wszelkim regułom i jakieś licho namówiło Cię do opuszczenia bezpiecznych murów i postawienia stopy poza terenem hotelowego basenu, proszę Cię – weź sobie do serca drugą zasadę, czyli: „nie rozmawiaj z obcymi”. Słyszysz z każdej strony jakieś „zdrastwujtie”? Ignoruj! Ty nie panimaju! Gnasz przed siebie i nagle jakiś pozornie uprzejmy Turek proponuje Ci çay? Pamiętaj – nie ma nic za darmo! Nie próbuj być nawet miły, uśmiechać się czy dziękować. Wszystko to może obrócić się przeciwko Tobie! Jeszcze poczęstuje Cię baklawą albo co gorsza – będzie chciał Ci sprzedać jakiś dywan. Taniej. Że niby tylko dla Ciebie, benim arkadaşım, taka special price. Uciekaj! Bo niby jakie zamiary wobec Ciebie może mieć ten jegomość? Przecież nie chce chyba tylko rozmawiać… Nie targuj się! Mówi się, że targowanie w Turcji jest uważane za sport narodowy. W każdym przewodniku znajdziesz rozdział dotyczący kultury targowania. W każdych rozmówkach znajdziesz hasła wynoszące Cię na wyżyny tej sztuki. Ale od początku – skoro poza teren hotelu nie wyjdziesz i z obcymi rozmawiać nie będziesz, to raczej potargować też się nie potargujesz. Ale dobrze drogi Gagatku, przecież wszyscy wiemy, jak to działa. Mówią: tam nie idź – oczywistym jest, że pójdziesz. Przestrzegają: tego nie rób – więcej niż pewne jest, że właśnie to zrobisz. Więc jak radzą: nie targuj się – to co robisz? Zanim jednak przystąpisz do dzieła – przelicz wszystko na złotówki. No dalej, przecież zawsze to robisz! Drogo? Jak zawsze. Ale jesteś na wakacjach, a te nie są od tego, aby wszystkiego sobie odmawiać. Szukając więc oszczędności przystępujesz do ataku – sprzedawcę przekonujesz, że jest za drogo, a on tłumaczy Ci, że to ta wspomniana wyżej special price. Tylko for you, arkadaşım. W bonusie, z dobrego serca, napije się z Tobą herbatki. Herbatkę wypijasz, ale jesteś nieugięty. Odwracasz się więc ostentacyjnie na pięcie i kierujesz swe kroki do sąsiedniego stoiska. Prawdopodobnie już w tym momencie dopiąłeś swego, ale pomyśl ile Cię to kosztowało. Ile energii i czasu straciłeś. Gdybyś nie odstawiał cyrków, już dawno miałbyś swój łup w reklamówce, a na kolacji jako pierwszy zajął sobie miejsce przy oknie. Z widokiem na morze. A teraz te resztki z bufetu… Nie mów po turecku! Turystyka to bardzo ważna gałąź gospodarki Turcji. Turysta, jak i klient, nasz pan! Będziesz zatem czuł się zadbany i dopieszczony. To na pewno! W związku z tym, być może powinieneś odwdzięczyć się i przed wyjazdem liznąć trochę tureckiego? W końcu jedziesz do obcego kraju, więc wypadałoby zaznajomić się z jego kulturą, a z grzeczności nauczyć się chociażby „dzień dobry” i „dziękuję” po turecku. Ale moment… Tyle mówi się o tureckiej gościnności, więc chyba nie będzie problemu jeśli chwilowo zadomowisz się w tym kraju bez znajomości rodzimego języka, prawda? Nie! Nie będzie. Powiem więcej – żeby Ci do głowy nie przyszło chwalić się znajomością tureckich słów. Po co więc uczysz się tureckiego? Ano na przykład po to, żeby wiedzieć o czym tak żywo dyskutuje ten ciemnooki zza baru ze swoim kolegą. A wiesz co się stanie, kiedy już wymsknie Ci się jakieś „merhaba”? Turek uzna, żeś swój i dopiero się zacznie. Najpierw rozpłynie się nad Twoją znajomością języka tureckiego, a później uśmiechnie się i puści oczko. Jednoznacznie lub dwuznacznie. Następnie będzie liczył na konwersację. Zostaniesz zbombardowany i zalany tureckością, a w stanie lekkiego oszołomienia jedyne co usłyszysz to prawdopodobnie jakiś bełkot w stylu: „uvaffakiyetsizleştiricileştiriveremeyebileceklerimizdenmişsinizcesine”. Dla zainteresowanych – tak, to jedno słowo. 70 liter. Witamy w szponach języka tureckiego! Już? Przekonaliśmy Cię, że to wszystko bez sensu? Mów więc po swojemu! Niczego nie bierz na poważnie! „Nie połamałaś sobie skrzydełek jak spadałaś z nieba?” – Anioły istnieją, to oczywiste. Prawdopodobnie Ty jesteś nawet jednym z nich. Kolega, który zrobił dla Ciebie powitalnego drinka, dosyć szybko się na Tobie poznał. No co zrobisz? Natury nie oszukasz. W dodatku nie masz absolutnie żadnych podstaw, żeby mu nie wierzyć. Nie powinieneś mieć również wątpliwości odnośnie tego, o czym sobie tutaj w tajemnicy powiedzieliśmy. Wydaje się jednak, że my także poznaliśmy się już na tyle dobrze, żebyś wiedział, że żadne z tych rzeczy, które się tutaj zadziały, nie miały na celu zniechęcenia Cię do Turcji, Turków i wszystkiego, co tureckie. Turcja jest fajna! Jeśli jednak chcesz poznać ją taką, jaka jest naprawdę, nie wystarczy siedzenie w hotelu. Wyjdź choć na chwilę ze strefy hotelowego komfortu, poznawaj ludzi i napawaj się tą kulturą. I wybacz mi wszystko to, co się tutaj stało. Anna Rychlewicz

Twórcy zabierają głos. Znaleźli sposób na klientów, którzy kupują cyfrowe usługi w Turcji. To może być koniec tanich zakupów przez VPN. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że najtaniej Polakowi kupić abonament na Netflixa rejestrując się jako osoba z innego kraju, jak Turcja. Koszt miesięcznego abonamentu spada wówczas kilkukrotnie. Recep Tayyip Erdogan upokorzył Władimira Putina, który ze zniecierpliwieniem musiał czekać na przywódcę Turcji. Zazwyczaj prezydent Rosji każe na siebie oczekiwać, aby pokazać swoją wyższość. W sieci pojawiło się nagranie z początku spotkania obu polityków. Władimir Putin przyleciał 19 lipca do Iranu, jednego z nielicznych sojuszników Rosji. W planach wizyty znalazły się rozmowa z irańskim przywódcą ajatollahem Alim Chameneiem oraz prezydentem Turcji Recepem Tayyipem Erdoganem. Podczas spotkań zaplanowano omówienie tematów dotyczących eksportu zboża, sytuacji w Syrii oraz wojny w Ukrainie. Kreml planuje wzmocnić więzi z Iranem i zakupić od tego państwa wojskowe drony. W sieci pojawiło się nagranie z początku spotkania Putina z Erdoganem. Widać na nim, jak rosyjski przywódca wchodzi do sali, gdzie ze zniecierpliwieniem czeka na tureckiego prezydenta, który dołącza do spotkania po upływie około minuty. Liderzy ściskają sobie dłonie, ale to przywódcy Turcji udało się upokorzyć prezydenta Rosji, stosując jego ulubioną sztuczkę. Komentuje się, że prezydent Turcji zemścił się za sytuację sprzed dwóch lat. We wrześniu 2020 roku, to Erdogan oczekiwał na Putina. Wówczas przywódca Turcji wraz z delegacją przez dwie minuty stał przed zamkniętymi drzwiami do sali, w której przebywał prezydent Rosji. Szef władz Federacji Rosyjskiej niejednokrotnie kazał na siebie czekać innym politykom. W ten sposób starał się udowodnić, że to on rozdaje karty. Nie wymyślił jednak tej politycznej sztuczki, gdyż podobną taktykę stosował już Józef Stalin. Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. SŁOWA KLUCZOWE I ALERTY European Energy pozyskało środki na budowę farmy wiatrowej Liskowo Rosja nakłada karę na Google’a Na plaży w Hajfie odkryto w wodzie rzymską moneta liczącą 1850 lat KOMENTARZE (14) Do artykułu: Prezydent Turcji publicznie upokorzył Władimira Putina .