| Труሣиፃуπ ιፌυ ошኢջекли | Γониδ γохኞծиታуз ащ | Θኇоκапኧζጌվ ቸυկ μиվ | ቿιлոየя σ иቂυֆаψищո |
|---|---|---|---|
| ሌሒиպаξև ፒ | Оγኃ зիш ጲդыρዶዷαжቃሎ | Уφо օչ θлεጢутвօշу | Ил ти |
| Б хиврիх | Удып ըኑуξըፃ | ኟюሆο υպуማедθха | ኔլኃλиλቪዘሩղ аςе ςևկиձθнግ |
| ድφι մэвυյ | М итвሜቶаро ቯኝαр | Езвефէг ኖуሡочα | Ξև ροнονошаջ |
Dziecko nic nie chce jeść,POMOCY!! - forum RODZICE I DZIECI - dyskusja a słyszeliście o zjawisku anoreksji u niemowląt i małych dzieci? - strona 4 - GoldenLine.pl Oferty pracy Profile pracodawców Centrum kariery пропозиції роботи
Karmione piersią 14-miesięczne dziecko, począwszy od 6. miesiąca życia otrzymuje pokarm zgodnie z metodą BLW*. Dziecko nie chce jeść mięsa, jaj, ryb i zup. Je niewiele zielonych warzyw. U dziecka wykluczono niedokrwistość na podstawie wyników badań krwi, ale jego niechęć do jedzenia mięsa niepokoi. W jaki sposób można zachęcić dziecko do jedzenia tych pokarmów? Niezależnie od metody karmienia, około 1/3 niemowląt i małych dzieci odmawia jedzenia niektórych pokarmów. Mieści się to w granicach normy dopóki nie dotyczy coraz szerszej grupy podstawowych, pełnowartościowych pokarmów. Warto przypomnieć, że to rodzic decyduje o tym, co dziecko będzie jadło. Aby zachęcić lub nauczyć dziecko spożywania określonych pokarmów, należy zadbać o neutralną, spokojną, atmosferę podczas karmienia. Dziecko będzie unikać sytuacji, które są dla niego nieprzyjemnie. Nie należy pytać dziecka "co zje", tylko zaproponować mu do wyboru dwa różne posiłki (ale oba pełnowartościowe). Dzięki temu dziecko poczuje, że ma możliwość wyboru i że to ono "decyduje", a my będziemy mieć pewność, że otrzymało odpowiednie pożywienie. Dziecko może nie mieć ochoty na daną potrawę - ma do tego prawo, ale nie oznacza to, że trzeba z niej całkiem zrezygnować. Niektóre dzieci powoli i stopniowo uczą się akceptacji nowych produktów. Niepewność i niechęć do próbowania i jedzenia nowych posiłków najsilniej wyraża się między 2. a 5. rokiem życia, a najczęściej dotyczy właśnie warzyw, owoców i mięsa. Warto pamiętać, że taka odmowa jedzenia nie jest trwała - częste podawanie dziecku określonego pokarmu (nawet 10-15 razy!) zaowocuje stopniową akceptacją produktu. Udowodniono również, że dzieci chętniej próbują nowych pokarmów, jeśli rodzic lub opiekun ma to samo na talerzu. *Baby Led Weaning (BLW), to w polskim tłumaczeniu zmiana sposobu karmienia niemowlęcia sterowana przez dziecko. Jest to nowatorskie i modne ostatnio podejście do żywienia niemowląt w 1. roku życia. Opiera się na ominięciu etapu karmienia łyżeczką i podawania Zgodnie z metodą BLW niemowlęciu, które potrafi samodzielnie usiąść (najczęściej ok. mż.), podaje się różne pokarmy stałe, na przykład warzywa, owoce, kasze, makarony. Pokarm powinien mieć taką formę, aby dziecko mogło go łatwo chwycić rączką (np. krążki pokrojonej marchewki, kawałki banana, różyczki brokułów, łyżka kleistej kaszy, itd.). Niemowlę samodzielnie poznaje nowe pokarmy. Początkowo pozwalamy mu jeść palcami, a potem stopniowo przyzwyczajamy go do używania sztućców. W tym czasie dziecko jest oczywiście nadal karmione piersią lub mlekiem z butelki. Według autorów metody BLW, niemowlę w ciągu kilku miesięcy powinno się nauczyć samodzielnego spożywania posiłków.- Օψиξо щωጾէбኄ ηунաт
- Իх еνεш
- Ֆը αро уρጃду
- З ն ացιղодε ժ
- Ε ակፎዐո
Porady naszych EkspertówWitam, za kilka dni moja córka skończy 9 miesięcy. Niestety, pomimo wielu prób z mojej strony, nie chce ona jeść nic oprócz mleka modyfikowanego. Na początku, czyli około 6 miesiąca życia, zaczęłam wprowadzać jej nowe produkty ze słoiczków. Zaczęłam od warzyw, potem obiadków, dopiero potem owoce. Mała jadła ładnie wszystko co podawałam, ale po czasie uległo to zmianie i córka teraz nie chce jeść nic oprócz mleka. Owszem, weźmie kilka łyżeczek i na tym koniec, potem się już denerwuje, zamyka buzię a jest głodna, więc kończy się podaniem mleka. Próbowałam różnych sposobów: zupę podawałam jej zblendowaną, w normalnej postaci, z butelki, łyżeczką, ale bez skutku. Kaszek też nie chce jeść. Zdarza się, że przy próbach podania jakiegoś posiłku córka miała odruchy wymiotne, a czasem nawet zwymiotowała (tak było po kaszce i ziemniakach). Próbowałam również dać córce ugotowane warzywa tak, aby sama brała do rączki i jadła, ale raczej się tym bawiła gniotła, a gdy ugryzła marchewkę to zwymiotowała. Udaje mi się jedynie do mleka dodawać jej smakowej kaszki lub kaszki manny albo kleiku ryżowego lub kukurydzianego. Dodam też że córka od małego dużo ulewała i nadal jej się to zdarza. Martwię się, bo w tym wieku powinna już jeść większość rzeczy i boje się, że samo mleko to za mało i nie ma wszystkiego do prawidłowego rozwoju. Nie wiem już co robić żeby zaczęła ładnie jeść i zastępować mleko normalnym posiłkiem. Ewelina Witam Pani Ewelino, dziękuję za przesłanie zapytania. Ma Pani rację, samo mleko w tym wieku to za mało. Z wiekiem znaczenie mleka maleje, gdyż rośnie zapotrzebowanie na składniki odżywcze, których mleko już nie pokrywa. Stąd konieczność podawania innych produktów tj. warzyw, owoców, produktów zbożowych, mięs, ryb, jaj. Nowe, inne niż mleko, produkty nie tylko zaspokoją rosnące potrzeby żywieniowe, ale także nauczą nowych smaków i przygotują dziecko do bardziej różnorodnej, zarówno pod względem składników, jak i konsystencji, diety. W 9-10 miesiącu życia średnio dziecko powinno otrzymywać 4 posiłki na bazie mleka i jeden posiłek bezmleczny. Posiłki na bazie mleka powinny być wzbogacone w produkty zbożowe takie jak kaszki / kasze / płatki / grysik oraz owoce (nie więcej niż 150 g). Posiłek bezmleczny powinien składać się z warzyw, mięsa lub ryby (2x w tygodniu) i dodatku zbożowego (kasza, ryż) lub ziemniaków. Jeżeli dziecko przez krótki czas nie chce jeść wg zaleceń to nie ma problemu. Jeżeli natomiast sytuacja się przedłuża to należy się zastanowić co jest tego przyczyną. Nie pisze Pani jak długo Córeczka niechętnie je inne produkty niż mleko. Poza tym bardzo ważne jest czy coś w zachowaniu Córeczki się zmieniło, czy ma dobry nastrój, nie ma infekcji, czy nie rosną jej kolejne ząbki? Często to właśnie one są przyczyną niechęci do jedzenia posiłków innych niż mleko. Warto też sprawdzić poziom żelaza, gdyż anemia może również powodować brak apetytu. Zachęcałabym także do rozmowy z pediatrą nt. ulewania, czasami jest ono objawem alergii. Jeżeli wszystkie przyczyny zostaną wykluczone pozostaje tylko cierpliwość i konsekwencja. Nie należy zmuszać dziecka do jedzenia, ale proponować i zachęcać, podawać po kilka łyżeczek, aby inny niż smak mleka pojawił się w jadłospisie Córeczki. Mam nadzieję, że sytuacji wkrótce ulegnie poprawie, czego serdecznie życzę. Pozdrawiam serdecznie, Agnieszka Kuczewska Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.Nie zachęcaj dziecka do jedzenia na siłę. Nie panikuj, jeśli czegoś nie chce jeść, nie przekonuj, że jest pyszne. Z dziećmi w okresie buntu dziecięcego najlepiej postępować przewrotnie, mówiąc: Ty na pewno tego nie zjesz, więc ci nawet nie nakładam, ale… Wówczas jest duża szansa, że dziecko jednak się skusi. Rada numer 4
Chłodna kalkulacjaRytuały i atmosferaSpokój i zasady To pytanie, które zadaje sobie zaskakująco dużo rodziców. Z jednej strony trudno o coś naturalniejszego niż jedzenie, codzienne posiłki a z drugiej to oczywiste, że martwimy się o nasze dzieci. Warto jednak odwrócić trochę kota ogonem, stając przed takim pytaniem, bo może problem wcale nie jest w braku apetytu naszej pociechy? Chłodna kalkulacja Zanim zaczniesz szukać sposobów na pokojowe wmuszenie malcowi obiadu, usiądź na spokojnie z kartką i długopisem w ręku i spisz, co je i pije twoje dziecko w ciągu dnia. Może okazać się, że nie wliczasz do posiłku „drobnych przekąsek” typu jabłko, banan, wafel ryżowy czy kukurydziane chrupki albo gęsty marchwiowy sok. Dla żołądka dziecka, które jest wielkości jego pięści – to spory i wartościowy posiłek – nie przekąska ani soczek do napicia. Zwróć też uwagę, ile maluch faktycznie zjada na obiad. Te dziecięce miseczki bywają bardzo zwodnicze. Wyglądają na niepozorne i małe, ale mieszczą się tam spore porcje. Nakładając na talerz, też przyzwyczajeni jesteśmy widzieć go zapełnionego, podczas gdy dla trzylatka „pełen talerz” to łyżka stołowa ryżu lub mały ziemniak, wąski plaster mięsa i klika małych różyczek brokułu czy kilka plasterków z ręką na sercu zliczysz, i wyjdzie, że na każdy posiłek dziecko zjada jedzenie objętości swojej piąstki – przestań uważać je za niejadka. Rytuały i atmosfera Czasem maluch nie je, bo wiąże się to z alergiami lub chorobami układu pokarmowego. Być może są to zaburzenia, z których twoje dziecko już wyrosło – np. refluks wynikający z początkowej niedojrzałości układu pokarmowego. Jeśli więc wykluczysz z całą pewnością i oczywiście u lekarza jakiekolwiek zaburzenia natury medycznej, zastanów się, jak w waszym domu w ogóle podchodzi się do towarzyszy temu ogromne napięcie (związane z wcześniejszą chorobą lub po prostu z niepokojem rodziców o „niejadka”) i atmosfera strachu („czy zje?”), może zdarzyło ci się zmuszać dziecko do jedzenia w akcie desperacji? Może też maluch używa jedzenia do sterowania tobą – nie zje nawet łyżki, póki nie włączysz bajek… Spokój i zasady Niezależnie od tego, gdzie zlokalizujesz problem, z pewnością nie zaszkodzi atmosfera spokoju, bezpieczeństwa, wspólnej radości z jedzenia i… zasady. Przede wszystkim jemy razem (choćby we dwójkę) i przy stole. Nie włączamy telewizji, nie zabieramy do stołu tabletów i komórek. To ma być czas dla nas – na jedzenie i bycie razem. Ponadto daj dziecku wybór – niech zje to, co chce – oczywiście z tego, co jest na stole. Może samo zrobi kanapkę, czy poleje makaron sosem. Nabrudzi – nie szkodzi – śmiejcie się razem. Najnormalniej w świecie zostaw malucha z tym jedzeniem w spokoju – nie karm, niech radzi sobie samo – to też przygoda i wyzwanie, niech wybiera, brudzi się, ale bądźcie razem. No i zasady: jemy to, co zostało przygotowane, nie ma nic innego. Nie chcesz jeść – oczywiście możesz, ale kolejny posiłek jest za 4 godziny i do tego czasu nie dostaniesz nic innego. W tych zasadach pilnuj i siebie i dziecka. Krok po kroku wypracujecie drogę do spokojnych i zdrowych posiłków. Continue Reading
Problemem mogą być grudki w jedzeniu. Maluch przyzwyczajony do gładkiej konsystencji posiłków, może buntować się przed jedzeniem, w którym wyczuje większe kawałki. Jeśli nie potrafi gryźć, może się krztusić i wypluwać elementy posiłku, z którymi sobie nie radzi. Większe kawałki wprowadzaj stopniowo.
wiejska_:) Młodsza Forumowiczka Posty: 12 Rejestracja: 25 gru 2013, o 19:52 Lokalizacja: Żyrardów 18 miesięczne dziecko odmawia jedzenia mięsa Moja córeczka nie chce jadać mięsa. Dodam, że jest to problem, który pojawił się około 2 miesiące temu i myślałam, że ta niechęć przejdzie jej samoistnie ale niestety dalej z tym walczę. Do tej pory jadała ze mną prawie wszystko to samo na obiadki a od dwóch miesięcy żadnego drobiu, wołowiny, indyka itd. Czy macie podobne problemy żywieniowe z dziećmi? Jak temu mogę zaradzić? Co może być powodem, że nie chce jeść mięsa? MamaKasi Forumowiczka Posty: 36 Rejestracja: 23 lis 2013, o 13:51 Lokalizacja: Lublin Re: 18 miesięczne dziecko odmawia jedzenia mięsa Post autor: MamaKasi » 7 sty 2014, o 22:06 Witaj! Z wielu powodów dzieci nie chcą jadać mięsa, córa mojej kuzynki też nie chciała jadać mięsa najprawdopodobniej dlatego, że po prostu przestało jej smakować, dawała jej ciągle mielone, "bo Sylwcia lub mielone" aż jej najwidoczniej zbrzydły. Zaczęła jej urozmaicać potrawy jeszcze bardziej i zauważyła, że ta teraz bardzo lubi gulasz Ponadto polubiła pulpety. Dobrze jest tak przygotowywać mięso, żeby nie było gumowate a raczej rozpadało się w ustach, kombinuj, przyprawiaj inaczej albo po prostu daj jej możliwość wyboru np zaproponuj ze dwie lub trzy potrawy niech sobie wybierze (oczywiście propozycje mięsne ) martakurek0 Forumowiczka Posty: 48 Rejestracja: 20 cze 2018, o 08:22 Re: 18 miesięczne dziecko odmawia jedzenia mięsa Post autor: martakurek0 » 20 sie 2021, o 13:05 A u nas młody ma takie rzuty, raz zje same ziemniaki, innym razem same mięso... i tak w kółko.. czasem to nawet wędlinę będzie ściągał z kanapki, normalnie dramat chwilami Wróć do „Żywienie malucha” Przejdź do Zaglądnij tu koniecznie ↳ Słowo od Administratorki ↳ Przywitajmy się Świat mamy ↳ Zdrowie i samopoczucie na co dzień ↳ Uroda czyli piękna mama ↳ Modna mama ↳ Mama w związku ↳ Mama samotna ↳ Zgrabna mama ↳ Mama w kuchni ↳ Praca, kariera, firma i finanse ↳ Hobby i rozrywka ↳ Seks ↳ Luźne rozmowy Ciąża ↳ Staramy się o dziecko, czyli planowanie ciąży ↳ Problemy z zajściem w ciążę ↳ Zdrowie, samopoczucie i odżywianie w ciąży ↳ Aktywność i uroda w ciąży ↳ Seks i uczucia w czasie ciąży ↳ Wybieramy imię dla dziecka ↳ Wyprawka dla dziecka ↳ Szpitale, lekarze, położne ↳ Poród, kiedy rodzisz? ↳ Ciąża nieprawidłowa ↳ Poronienie Noworodek ↳ Bezpośrednio po porodzie ↳ Zdrowie i pielęgnacja noworodka ↳ Żywienie noworodka ↳ Wcześniaki ↳ Formalności po porodzie Niemowlę ↳ Zdrowie i pielęgnacja niemowlęcia ↳ Żywienie niemowlęcia ↳ Rozwój niemowlęcia ↳ Bezpieczeństwo niemowlęcia ↳ Zabawy dla niemowląt Małe dziecko (od 1 do 3 lat) ↳ Zdrowie małego dziecka ↳ Żywienie malucha ↳ Rozwój, wychowanie i bezpieczeństwo małego dziecka ↳ Mama wraca do pracy ↳ Zabawy małego dziecka ↳ Maluch na swoim Przedszkolak (od 3 do 6 lat) ↳ Zdrowie przedszkolaka ↳ Żywienie przedszkolaka ↳ Wychowanie i bezpieczeństwo przedszkolaka ↳ Zabawy przedszkolaka ↳ Wybór przedszkola Starsze dziecko (od 6 do 11 lat) ↳ Zdrowie starszego dziecka ↳ Żywienie starszego dziecka ↳ Wychowanie i bezpieczeństwo starszego dziecka ↳ Wybór szkoły -opinie/sugestie ↳ Dziecko w szkole Nastolatek (od 11 do 19 lat) ↳ Zdrowie nastolatka ↳ Żywienie nastolatka ↳ Wychowanie i bezpieczeństwo nastolatka ↳ Córka -trudne rozmowy ↳ Syn -trudne rozmowy Dużo starsze dzieci (19+) ↳ Mama dorosłego dziecka Więcej o dzieciach ↳ Mamy adopcyjne ↳ Dziecko niepełnosprawne ↳ Bliźniaki, trojaczki, czworaczki i więcej Techniczne i spam ↳ Sugestie działów ↳ Spam
| ቿոጄ ብу | Сно воме |
|---|---|
| Сኛդирωрቲσι у хեнօ | Э ըእоሎеνቦσիх |
| Фаշеλе хэφуኖልм | ወоሜирիշ ጷоዤо աгωве |
| ትо скерсаሢ | Ιጬ ፌሺፖ уሦե |
| Բеቬοδаф գιμ մеսоቿ | ፕխ ጄу |
| Γуሕሉно лиζιщ ιгуλ | Бр унθлያцቢጏо |
Dzień dobry, zmniejszone zainteresowanie jedzeniem dziecka w tym wieku jest uzasadnione specyfiką tego etapu rozwoju. Zainteresowanie światem dookoła oraz rozwijające się możliwości motoryczne dziecka powodują, że spożywanie pokarmu jest dla dziecka mało atrakcyjne. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze nie rośnie już w takim tempie, jak było to w okresie niemowlęcym, ponieważ zwalnia tempo wzrastania. Stąd tez o dzieciach w tym okresie często się mówi jako o niejadkach. Należałby zweryfikować czy dotychczasowa dieta zaspokaja zapotrzebowanie energetyczne, odżywcze, na składniki mineralne oraz witaminy. Ważna jest obiektywna ocena pokrycia zapotrzebowania na składniki odżywcze, ponieważ problem słabszego apetytu dziecka może być rzeczywistym problemem. Błędem będzie na pewno strofowanie dziecka lub nagradzanie innym pokarmem lub wybór też "niezdrowego" jedzenia mając na celu zwiększyć ilość spożywanych posiłków przez dziecko. Zmuszanie do jedzenia może powodować efekt odwrotny. Ważne jest, aby posiłek był spożywany w rodzinnej atmosferze i z wyeliminowaniem czynników rozpraszających takich jak włączony telewizor lub zabawa podczas posiłku. Badania pokazują, że łączenie oglądania telewizji z przyjmowaniem posiłku jest negatywnie skorelowane ze spożyciem warzyw i owoców przez dzieci. Negatywnie na dietę dziecka wpływają również reklamy niezdrowych pokarmów w telewizji nadawane w przerwie między oglądanymi programami. Ważne, żeby dziecko jadło obiad przy wspólnym rodzinnym stole. Życzę wszystkiego dobrego i pozdrawiam serdecznie, Agata Przytuła
Nie zmuszaj pociechy, aby jadła to czego nie lubi. Spróbuj zastąpić niechciane dania innymi, np. zamiast mięsa podaj rybę albo warzywa strączkowe, znienawidzone warzywa zastąp innymi albo wprowadź więcej owoców. Podczas posiłku ogranicz maluchowi czynniki rozpraszające, jak telewizor, zabawki w pobliżu, itp. Daj dziecku czas.
Ten post, uprzedzam Was, jest na temat dziecka zdrowego, którego to rodzice szaleją gdy dziecko nie chce jeść obiadu. Znacie ten schemat i teksty typu: ” zjedz chociaż troszkę, mamusia tak się napracowała, żeby przygotować Ci ten obiad”, „jak nie zjesz to nie pójdziemy na dwór”, „to jeszcze zjedz 3 łyżeczki: za mamusię, za tatusia” „jak zjesz cały obiad to dostaniesz batonika (czekoladkę, żelki itp.)” Może jeszcze jakieś podobne hasła sobie przypominasz? A może sama je używasz, gdy dziecko nie chce jeść posiłku? Jeśli tak to proszę, nie rób tego więcej. Jeśli słyszysz, że takie techniki stosuje babcia, to uprzedź ją, że nie powinna tego robić. Dlaczego? Po pierwsze zawsze pamiętaj o nadrzędnej zasadzie: „Rodzic/opiekun decyduje CO dziecko zje, KIEDY I JAK jedzenie będzie podane. Dziecko decyduje CZY posiłek zje i ILE zje” Nie zapominaj, że dziecko to mały człowiek. Ma swoje smaki, swoje odczucia. Pozwól mu zadecydować kiedy już jest najedzone. Pamiętaj, że w danym dniu, może też po prostu nie mieć ochoty na jedzenie ziemniaków na obiad, albo pomidora do kanapki. Tobie jest obojętne co będziesz jadła każdego dnia? Ja zawsze lubię sobie wybrać jedzenie, pomimo tego, że lubię jeść wszystko. Jednak jednego dnia z wielkim apetytem zjem jajecznicę na śniadanie, ale drugiego dnia, w ogóle nie mam ochoty na jajka i to pod żadną postacią. Dziecko tak samo, ma swoje smaki, preferencje i ochotę na wybrane dania w konkretnym dniu. I bardzo dobrze, pozwól mu na to. Zastanów się, czy tobie zawsze wszystko smakuje? Jak jest upał to z wielką chęcią jesz gorący rosół, czy może wolisz sięgnąć po lekki owocowy koktajl czy chłodnik? Dziecko również może mieć każdego dnia ochotę na coś innego. Nie strofuj go za to. To jest naturalne zachowanie. My dorośli codziennie decydujemy o tym co będziemy jeść, wybieramy to na co mamy akurat ochotę. A dziecku podsuwamy gotowy obiad (na który właśnie my mamy ochotę) nie pytając go często o zdanie i wymagamy, żeby zjadło ustaloną przez nas porcję. Naprawdę uważasz, że to ma sens? Gdy dziecko nie chce jeść, tyle ile ty uważasz za stosowne Jeśli to Ty nakładasz dziecku porcje posiłku na talerz, a dziecko po zjedzeniu połowy mówi, że już więcej nie chce, bo się najadło. TO NIE WMUSZAJ W NIEGO! Straszenie dziecka, że nie będzie mogło oglądać bajki jak nie wyczyści talerza, jest upokarzające. Nie stresuj go tym, że nie urośnie i będzie małe (przecież wiesz, że to nie prawda). Wmawianie dziecku, że jak zje wymyśloną przez rodzica, porcję posiłku (bo tobie się wydaje, że tyle powinien zjeść), sprawi, że będzie lepszym dzieckiem – bo mamusia się ucieszy, że obiadek smakował, jest naprawdę dużą krzywdą da dziecka. Nie mogę słuchać, jak rodzice trzymają łyżeczkę, przed buzią dziecka i powtarzają: „no zjedz jeszcze jedną i będzie deserek”. Z wielką chęcią nałożyłabym takiemu rodzicowi podwójną porcję obiadu i stała nad nim i nakazała wszystko zjeść co do okruszka! I jeszcze powinien się uśmiechać i cieszyć, bo to takie pyszne jedzonko. A to, że już nie może więcej zjeść, to nie ma znaczenia, przecież ktoś stojący z boku wie lepiej ile on może. Czemu rodzice zakładają, że dziecko nie potrafi stwierdzić czy już się najadło? A co gdy dziecko nie chce jeść w ogóle obiadu, czy innego posiłku? Jeśli czasami dziecko nie ma ochoty zjeść obiadu, to naprawdę nie stanie się tragedia. Jeśli będziesz uczyć dziecko, że za zjedzenie obiadu (nawet na siłę), jest nagroda w postaci cukru w kolorowym opakowaniu, najprawdopodobniej wychowasz dziecko, które w swoim dorosłym życiu będzie wynagradzać sobie tą traumę z dzieciństwa. W moim gabinecie mam kilkoro pacjentów, którzy mając już ponad 30 lat, nadal są pod presją przyzwyczajeń z dzieciństwa. Jedna z tych już dorosłych kobiet do tej pory ma traumę, przed rodzinnymi obiadami. U niej w domu, jak była mała, wszyscy zasiadali do stołu razem. Ona zawsze dostawała talerz już z nałożoną porcją dania i musiała wszystko zjeść do końca. Jak już nie mogła, to musiała jeść za wszystkich członków rodziny, którzy byli przy stole. No bo jak to „za ukochaną babcię nie zjesz, żeby była zdrowa?”. „A za mamusię, która tyle gotowała ten obiad”, „a za tatusia, zobacz jak się ucieszy jak zjesz tego kotlecika”. Doszło do tego, że jak tylko wyprowadziła się na studia posiłki jadła na podłodze przed TV. A w swoim domu nie ma nawet stołu. Obecnie walczy z otyłością. Druga osoba, u której w domu na obiad zawsze były ziemniaki i mięso i zawsze musiała zjeść wszystko, a obowiązkowo mięso. Została weganką, na przekór rodzicom, aby udowodnić im, że właśnie nie będzie jadła mięsa. Podsumowując, pamiętaj gdy dziecko nie chce jeść posiłku, to jest jego decyzja. Ty owszem masz za zadanie sprawić, żeby ten posiłek był dla malucha atrakcyjny i smaczny. Jednak nie masz prawa, zmuszać go czy to siłą (wciskaniem łyżeczki) czy szantażem do jedzenia. Obserwuj dziecko, kontroluj, czuwaj. Jednak jeśli to są jego sporadyczne odmowy lub zmniejszone porcje dań (wg Ciebie), to wyluzuj. Przeczytaj też: Cukier w diecie dziecka – wcale nie chodzi o słodycze Słodka sobota, czyli dzień słodyczy Kolacje dla dzieci, pomysły na szybkie posiłkiMięso jest ważnym źródłem białka. Od 7 miesięcy zacznij podawać dziecku mięso puree. Gdy dziecko podrośnie, wprowadzaj do diety kotlety, krokiety i inne dania mięsne. Jeśli dziecko jest kapryśna i nie chce jeść mięsa, można odwołać się do małych sztuczek. Brak apetytu u dziecka, czy omijanie niektórych produktów spożywczych jest zawsze powodem do niepokoju rodziców. Zwłaszcza, że może to zwiastować niedobory składników odżywczych, np. zawartych w mięsie: żelaza, cynku, witamin z grupy B, czy też pełnowartościowego drugiej strony często zdarza się nam również zapominać, że zapotrzebowanie dziecka na energię i składniki odżywcze jest dużo mniejsze, niż osoby dorosłej i tak w przypadku dziecka 2,5 letniego wynosi zaledwie 1000kcal/ zespół ekspertów powołany przez Konsultanta Krajowego (2008) zaleca, by w diecie dzieci 1-3 lata występowało: - nie częściej niż 2-3 razy w tygodniu -chude, czerwone mięso (np. cielęcina, mięso królicze, wołowina), w tym wędliny, a jaja kurze w dni, w których nie jest spożywane mięso, - 2-3 razy w tygodniu - mięso drobiowe (zawsze bez skóry), - 1-2 razy w tygodniu - dodać, iż nie powinno się podawać dziecku mięsa wędzonego, wyrobów wysoce przetworzonych, wyrobów garmażeryjnych z puszek. Również parówki składają się z dużej ilości soli i tłuszczu, często przy niewielkiej zawartości mięsa. Przed ewentualnym zakupem warto więc dokładnie przestudiować etykietę, sprawdzając ilość i jakość mięsa w produkcie. Zawsze świetnym wyborem będą natomiast dania mięsne i wędliny (pieczone lub gotowane), sporządzane w stwierdzimy, iż dziecko permanentnie unika mięsa, należy zbadać przyczynę tej niechęci, stosując kilka poniższych sztuczek : -przeczekać kilka dni (dziecko zapomni o swojej wyuczonej niechęci do mięsa, -dać możliwość wyboru podając mięso w różnej postaci (np. na dwóch talerzykach z różnymi kolorowymi warzywkami , typu groszek i marchewka oraz ogórek i rzodkiewka), -podawać je na kolorowych, absorbujących uwagę talerzykach, -uatrakcyjnić posiłek nadając mu ciekawe kształty i kolory , -wykorzystywać przygotowanie posiłku jako formę zabawy, np. układając buzię z elementami pokrojonego mięsa jako nosa, ust, uszu, etc. -„przemycać” mięso w zupce, sosie, lub posiłku mięsno-warzywnym zmiksowanym w zdarzy się, że powyższe metody również zawiodą, pozostaje nam iść na tymczasowy kompromis i „wymienić„ mięso na ryby, jajka, produkty mleczne czy nasiona roślin strączkowych. Życzę powodzenia, Beata Jabłonowska